testάροντας την 10.04 beta 1

9 Απριλίου, 2010

Οι παρακάτω δοκιμές δεν έχουν αξιώσεις δαφνών και ουσιαστικά αποτελούν  τις  πρώτες και απλές εντυπώσεις από τις διάφορες εκδόσεις της διανομής ubuntu 10.04 στην δοκιμαστική της έκδοση beta1.

Το μηχάνημα δοκιμής είναι ένα macbook pro 13′, με 2.26GHz Intel core 2 duo , RAM 2 GB 1067MH DDR3 και κάρτα γραφικών NVIDIA GeForce 9400M.

Ο χρόνος εκκίνησης ορίστηκε ως εξής:

Από το χρονικό σημείο όπου επιλέχθηκε να ξεκινήσει η δοκιμή του live cd (επιλογή από το αρχικό μενού εκκίνησης) μέχρι το σημείο όπου έχει φορτώσει όλη την επιφάνεια εργασίας.

Σίγουρα είναι αρκετά αυθαίρετο και εμπεριέχονται λάθη αλλά νομίζω ότι δίνει , έστω και χοντροκομμένα κάποια δεδομένα σχετικά με τις αποδόσεις της κάθε έκδοσης της διανομής.

Πιθανές προτάσεις για να γίνονται πιο σωστά οι δοκιμές φυσικά είναι ευπρόσδεκτες.

Αρχικά παραθέτω ένα συνοπτικό πίνακα και μετά θα αναφέρω κάποιες μικρές λεπτομέρειες πιο αναλυτικά σχετικά με την κάθε διανομή ubuntu.

Διανομή Χρόνος εκκίνησης
ubuntu 04:25
kubuntu 04:55
xubuntu 04:23
mythubuntu 04:23

1)ubuntu 10,04 beta 1
Η κλασσική έκδοση της canonical, η πιο διαδεδομένη και γνωστή.

Η πρώτη εντύπωση είναι ότι είναι σαφώς πιο γρήγορη από την 9.10. Δεν μιλάω φυσικά για την εκκίνηση διότι έχουμε ένα live cd αλλά για την απόκριση του συστήματος μετά το φόρτωμά του. Πολύ πιο προσεγμένο περιβάλλον κι ας γκρινιάζει ο παράξενος καθεδρικός.

Όμως δεν υπάρχει ήχος και ασύρματο δίκτυο. Προβλήματα που λογικά θα λύνονται με τη χρήση ethernet.

Από τα ειδικά πλήκτρα του φορητού, αναγνωρίστηκαν και ανταποκρίθηκαν εκείνα του ελέγχου του ήχου και κανένα άλλο.

Παρότι είχα επιλέξει την ελληνική γλώσσα το όλο περιβάλλον ήταν καθαρά στα αγγλικά. Και αυτό με την καθαρή εγκατάσταση και μέσω synaptic φυσικά διορθώνεται.

2) Kubuntu 10.03 beta 1

Τα ίδια ακριβώς θετικά και αρνητικά με το ubuntu.

Βέβαια θα πρέπει να ομολογήσω την μεγάλη αλλαγή του KDE . Πολύ πιο οργανωμένο και με δυνατότητες για μία αλληλεπιδραστική εμπειρία. Με κάνει να θέλω να το δοκιμάσω και να δω τις δυνατότητές του ως περιβάλλον εργασίας αν και πάλι το GNOME μου φαίνεται πιο πρακτικό, αυτό βέβαια είναι προσωπική γνώμη.

3) Xubuntu 10.03 beta 1

Μία λίγο αδικημένη έκδοση. Με το δικό της λιτό (στα όρια του φτωχού) αλλά δυνατό σε δυνατότητες γραφικό περιβάλλον. Τα προβλήματα με τους drivers τα ίδια. Ήχος καπούτ , το ίδιο και το ασύρματο.

Με μία ακόμη αρνητική προσθήκη ότι ξεκινώντας για διαδικασία επανεκκίνησης το γραφικό περιβάλλον να παρουσιάσει error και τελικά η επανεκκίνηση να γίνει από την αντίστοιχη επιλογή στο μενού από δεξί κλικ.

Θα ήμουν όμως άδικος αν δεν πρόσθετα κι ένα θετικό ότι ήταν η μόνη διανομή που επιλογή των ελληνικών από το μενού εκκίνησης οδηγούσε εξίσου και σε ένα εξελληνισμένο περιβάλλον εργασίας

4) MythUbuntu 10.04 beta 1

Η media center έκδοση της  canonical. Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε ενώ τα προβλήματα ήχου και ασύρματου δικτύου έκαναν κι εδώ την εμφάνισή τους.

Γενικά σε γενικές γραμμές η 10.04 , έστω και στην beta 1 μορφή της, φαίνεται να κατευθύνεται σε μία νέα 8.04 που θα φέρει το ubuntu ξανά μπροστά. Πιο γρήγορο, πιο προσεγμένο , με νέα χαρακτηριστικά διεκδικεί μία θέση στον σκληρό μας δίσκο (ψψψψ  ούτε στο pcmag να έγραφα :-p).

Επίσης  αυτό που διαπιστώνω είναι ότι οι developers της canonical όταν προσθέτουν το LTS σε μία διανομή πραγματικά βάζουν τα δυνατά τους ώστε η διανομή αυτή να έχει επάξια αυτή την προσθήκη. Και δεν πιστεύω ότι θα διαψευσθώ.


ένα μήνα μετά

21 Φεβρουαρίου, 2008

Ομολογώ ότι όταν ξεκίνησα την μετάβαση δεν ήμουν και τόσο αισιόδοξος. Είναι δύσκολο να αλλάζει συνήθειες. Βέβαια είμαι και τύπος που βαριέται εύκολα και αναζητώ το καινούριο. Αυτές τις 30 και μέρες έχω καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα.

Το linux ουσιαστικά ως περιβάλλον εργασίας (για απλό χρήστη) τώρα πια αρχίζει και ωριμάζει. Γιατί ναι είναι ωρίμανση οι αυτοματισμοί (στην τελική έχω τον υπολογιστή για να μειώνω τις ώρες εργασίας μου όχι για να τις τρώω στην consόλα ) και αυτοί δεν μειώνουν την δυνατότητα παραμετροποίησης από τον απλό χρήστη.

Σίγουρα (από όσο μαθαίνω) δεν μπορώ να patchάρω ή να hackάρω τον πυρήνα. Όμως ποιος απλός χρήστης θα έκανε κάτι τέτοιο. Κι όταν μιλάμε για απλό χρήστη μιλάμε για την κοπελιά που θα τον χρησιμοποιήσει για το facebook , για τον υποφαινόμενο που ετοιμάζει την πτυχιακή του, για μια diva που θέλει να παίξει με το διαδίκτυο και με τα gadgetsάκια του. Ένας απλός χρήστης δεν θέλει να παίξει με την consόλα. Ή αν γίνει αυτό δεν θέλει για πολύ.

Παρόλα αυτά φυσικά και δεν πρέπει να χαθεί η δυνατότητα παραμετροποίησης μέσω αυτής που είναι βασικό στοιχείο της δυναμικότητάς του ως λειτουργικό.

Θα μου πει κάποιος ότι τότε εντάξει μην βάλει linux.

Διαφωνώ κάθετα. Αν έχει γίνει γνωστός ο πιγκουίνος είναι γιατί κάποιοι θέλησαν να τον κάνουν πιο εύκολο και προσιτό. Αλλιώς τώρα δεν θα υπήρχαν gnome και kde (υπάρχουν κι άλλα γραφικά περιβάλλοντα φυσικά) όπως (πολύ πιο βασικό) επίσης δεν θα μιλούσαμε για αυτόν. Αν κάποιοι θέλουν να δουλεύουν από consόλα και μόνο γιατί είναι μεγάλοι hackers δικαίωμά τους ίσως όμως δεν βλέπουν την πραγματικότητα. Ο πιγκουίνος ή γίνεται ακόμα πιο φιλικός (πραγματικά φιλικός) ή θα μπει στο καλάθι της ιστορίας (sic).

Το linux πέρα από τις επαναστάσεις που ονειραίγονται* κάποιοι, μπορεί να δράσει καταλυτικά στην λειτουργία της αγοράς. Ο λόγος είναι ότι από τις βάσεις του δεν έχει μονοπωλιακές διαθέσεις. Μπορεί να αναγεννά την αγορά λόγω του ανοιχτού του χαρακτήρα. Έτσι μια εταιρεία όπως η Redhat δύσκολα μπορεί να γίνει Microsoft μια και εύκολα μπορέι να δημιουργηθεί μια αντίστοιχει εταιρεία (καλά όχι και τόσο εύκολα). Έπισης όντας προσαρμόσιμος ο πιγκουίνος μπορεί να προσαρμοστεί στην εργασία και τις επιθυμίες του καθενός.

Όμως αυτή η προσαρμοστικότητα είναι μέχρι στιγμής διαθέσιμη μόνο στους βαριά (έχει μυρωδιά από junky αυτό) μυημένους, γεγονός που το καθιστά μην προσβασιμο από μια μεγάλη μερίδα της αγοράς. Ίσως είναι κάτι που θα πρέπει να μπει ως βασικό στόχος των επόμενων διανομών.

Να αρχίσει να γίνεται πιο εργονομικός. Καλά τα εφέ αλλά να είναι και χρήσιμα. Πολλοί ενθουσιάζονται με τους 3dατους κύβους όμως τι να το κάνω ως εφέ; Καλώς υπάρχει φυσικά.

Όμως μου είναι λιγάκι πιο βασικό «εφέ» να μπορώ να δω το status των μελανιών του printer canon μου, για παράδειγμα. Ξέρω δεν φταίει απαραίτητα ο πιγκουίνος μας όμως κάπως θα πρέπει τέτοια απλά πράγματα να μην αποτελούν προβλήματα (έχει φυσικά μεγάλη ευθύνη και η canon στον συγκεκριμένο τομέα). Και φυσικά όλα αυτά με γραφικό περιβάλλον.

Οι χρήστες θέλουν , ο tux μπορεί;

Για μένα μπορεί. Αλλιώς δεν θα τον χρησιμοπούσα.

Όμως χρειάζεται αρκετή δουλειά ακόμη.

*ονειρεύονται και ορέγονται μαζί με παρήχηση ονείροξης.