περι root και ubuntu

13 Απριλίου, 2008

Διαβάζοντας πριν κάποιο καιρό μια συνέντευξη της Ψιλικατζούς στο Κ της Καθημερινής πρόσεξα το εξής σκεπτικό μιας φράσης της, το ότι ένα σημαντικό χαρακτηιστικό των blogs είναι όταν γράψεις κάτι υπάρχει από κάτω κάποιος που θα σε κρίνει αν είσαι λανθασμένος ή στη χειρότερη θα σε κράξει.

Όλα αυτά τα αναφέρω ως σχόλιο πάνω σε προηγούμενο post όπου ανέφερα ότι στο ubuntu κάποιος μπορεί να αλλάξει τον κωδικό του root χωρίς να είναι υπερχρήστης. Μια διαφωνία που είχαμε με τον ktogias στο myubuntu βγήκε τσάρκα η άγνοιά μου επί του θέματος.

Τι συμβαίνει τελικά επί του θέματος κι αν κάποιος ανακαλύψει κάποια καινούρια άγνοια να την υποδείξει. Άλλωστε ένας βασικός λόγος ύπαρξης του παρόντος blog είναι κι εγώ να μάθω καλύτερα το linux.

Στο ubuntu τελικά ισχύει το εξής, ο λογαριασμός του root για λόγους ασφαλείας είναι απενεργοποιημένος, όπου λέγοντας απενεργοποιημένος εννοούμε ότι δεν είναι προσβάσιμη η χρήση του από έναν πραγματικό χρήστη. Δεν έχει κάποιο κωδικό και για να αποκτήσει μπορούμε να του τον δώσουμε με την εντολή sudo passwd. Όμως υπάρχει ένας χρήστης με δικαιώματα υπερχρήστη όπου κάτω από consόλα εφόσον θέλει να εφαρμόσει κάποιες βαθιές αλλαγές στο σύστημα που προυποθέτουν παραπάνω δικαιώματα επιστρατεύει την εντολή sudo. Φυσικά καμία σχέση με την εντολή su που απευθύνεται παραμόνο στον root.

Οπότε στην Canonical δεν τρελάθηκαν όπως άφησα σε προηγούμενο post μου να φανεί.

To post με βάση τα σχόλια που ακολουθήσαν επανεπεξεργάστηκε ώστε να δίνει πιο σωστές πληροφορίες επί του θέματος. Τα πρόσθετα είναι χρωματισμένα με γαλάζιο χρώμα.

Σημαντικό ρόλο στην επεξεργασία έπαιξαν τα σχόλια των drkameleon, keramida και stavrosg

Παραπάνω πληροφορίες και πιο αναλυτικά δίνει η ίδια η Canonical εδώ.

Επίσης το post του drkameleon είναι κατατοπιστικότατο.

Τέλος θα πρέπει να μάθω να ψάχνω πιο προσεχτικά στο google.


ps and kill

11 Μαρτίου, 2008

Είναι καιρός που έψαχνα μια εντολή που θα μου εμφάνιζε στην consόλα οτιδήποτε έτρεχε εκείνη την ώρα, διότι κακά τα ψέμματα όπου δεν φτάνει το GUI η consόλα φτάνει και τα διαλύει… Αρκεί να βρεις τα κατάλληλα κλειδιά.

Στην περίπτωσή μου αντιμετώπιζα το εξής πρόβλημα:

Ενώ είχα υποτίθεται κλείσει μια εφαρμογή μέσω της «παρακολούθησης συστήματος» του gnome αυτή στεκόταν περίφανη μπροστά μου και αδιάλακτη προς τις παροτρύνσεις του mouse για απομάκρυνση.

Νόμιζα ότι μέσω της εντολής ls και με την βοήθεια μιας xtra παραμέτρου θα μου εμφανιστούν οι εφαρμογές που τρέχουν (όλες όμως όχι μόνο αυτές που προτιμά να μου δείχνει η εφαρμογή του gnome). Mετά από αρκετή ώρα κατάφερα να εντοπίσω την εντολή ps.

Πληκτρολογώντας ps –help στην consόλα θα εμφανιστεί μια κατατοπιστική βοήθεια. όμως ας τα πάρουμε από την αρχή

πέστε ότι αντιμετωπίζουμε την παραπάνω περίπτωση, ότι δηλαδή παρότι εμείς «κλείνουμε» μια εφαρμογή αυτή «αντιστέκεται» δυναμικά , τι κάνουμε;

Ανοίγουμε μια consόλα όπου πληκτρολογούμε ps -x

Οπότε εμφανίζονται τα παρακάτω αποτελέσματα (είναι ενδεικτικά και διαφέρουν από υπολογιστή σε υπολογιστή) όπου είναι οι εφαρμογές που τρέχουν εκείνη τη στιγμή (κανονικά ή σε κατάσταση αναμονής ή ζόμπι).

PID TTY STAT TIME COMMAND
1 ? Ss 0:02 /sbin/init
4896 ? S< 0:04 [kondemand/0]
4897 ? S< 0:00 [kondemand/1]

Eμάς μας ενδιαφέρουν το πρώτο (PID) και το τελευταίο (COMMAND). Στο COMMAND θα εντοπίσουμε την «άτακτη» εφαρμογή. Για να την συνετίσουμε θα πληκτρολογήσουμε kill και το αντίστοιχο PID της. Για παράδειγμα στην περίπτωση που θέλουμε να σκοτώσουμε το kondemand/0 θα πληκτρολογήσουμε kill 4896.

Ελπίζω αυτός ο μικρός οδηγός να σας φανεί χρήσιμος ενώ για περαιτέρω μελέτη παραπέμπω στον πολύ πιο αναλυτικό οδητου του linuxcommand.